Когда начинаешь видеть, что освобождает нас, а что нет, начинаешь также отличать то, что создает большее вожделение, более болезненную нужду, от того, что приведет тебя к мудрости и сделает свободным.
Человек, придавленный громадою мысли, жалуется на невозможность вместить ее.



Карта сайта



pages_zknizh_231» » pages_zknizh_232» » pages_zknizh_233» » pages_zknizh_234» » pages_zknizh_235» » pages_zknizh_236» » pages_zknizh_237» » pages_zknizh_238» » pages_zknizh_239» » pages_zknizh_240» » pages_zknizh_241» » pages_zknizh_242» » pages_zknizh_243» » pages_zknizh_244» » pages_zknizh_245» » pages_zknizh_246» » pages_zknizh_247» » pages_zknizh_248» » pages_zknizh_249» » pages_zknizh_260» » pages_zknizh_261» » pages_zknizh_262» » pages_zknizh_263» » pages_zknizh_264» » pages_zknizh_265» » pages_zknizh_266» » pages_zknizh_267» » pages_zknizh_268» » pages_zknizh_269» » pages_zknizh_270» » pages_zknizh_271» » pages_zknizh_272» » pages_zknizh_273» » pages_zknizh_274» » pages_zknizh_275» » pages_zknizh_276» » pages_zknizh_277» » pages_zknizh_278» » pages_zknizh_279» » pages_zknizh_280» » pages_zknizh_281» » pages_zknizh_282» » pages_zknizh_283» » pages_zknizh_284» » pages_zknizh_285» » pages_zknizh_286» » pages_zknizh_287» » pages_zknizh_288» » pages_zknizh_289» » pages_zknizh_290» » pages_zknizh_291» » pages_zknizh_292» » pages_zknizh_293» » pages_zknizh_294» » pages_zknizh_295» » pages_zknizh_296» » pages_zknizh_297» » pages_zknizh_298» » pages_zknizh_299» » pages_zknizh_300» » pages_zknizh_301» » pages_zknizh_302» » pages_zknizh_303» » pages_zknizh_304» » pages_zknizh_305» » pages_zknizh_306» » pages_zknizh_307» » pages_zknizh_308» » pages_zknizh_309» » pages_zknizh_310» » pages_zknizh_311» » pages_zknizh_312» » pages_zknizh_313» » pages_zknizh_314» » pages_zknizh_315» » pages_zknizh_316» » pages_zknizh_317» » pages_zknizh_318» » pages_zknizh_319» » pages_zknizh_320» » pages_zknizh_321» » pages_zknizh_322» » pages_zknizh_323» » pages_zknizh_324» » pages_zknizh_325» » pages_zknizh_326» » pages_zknizh_327» » pages_zknizh_328» » pages_zknizh_329» » pages_zknizh_330» » pages_zknizh_331» » pages_zknizh_332» » pages_zknizh_333» » pages_zknizh_334» » pages_zknizh_335» » pages_zknizh_336» » pages_zknizh_337» » pages_zknizh_338» » pages_zknizh_339» » pages_zknizh_340» » pages_zknizh_341» » pages_zknizh_342» » pages_zknizh_343» » pages_zknizh_344» » pages_zknizh_345» » pages_zknizh_346» » pages_zknizh_347» » pages_zknizh_348» » pages_zknizh_349» » pages_zknizh_350» » pages_zknizh_351» » pages_zknizh_352» » pages_zknizh_353» » pages_zknizh_354» » pages_zknizh_355» » pages_zknizh_356» » pages_zknizh_357» » pages_zknizh_358» » pages_zknizh_359» » pages_zknizh_360» » pages_zknizh_361» » pages_zknizh_362» » pages_zknizh_363» » pages_zknizh_364» » pages_zknizh_365» » pages_zknizh_366» » pages_zknizh_367» » pages_zknizh_368» » pages_zknizh_369» » pages_zknizh_370» » pages_zknizh_371» » pages_zknizh_372» » pages_zknizh_373» » pages_zknizh_374» » pages_zknizh_375» » pages_zknizh_376» » pages_zknizh_377» » pages_zknizh_378» » pages_zknizh_379» » pages_zknizh_380» » pages_zknizh_381» » pages_zknizh_382» » pages_zknizh_383» » pages_zknizh_384» » pages_zknizh_385» » pages_zknizh_386» » pages_zknizh_387» » pages_zknizh_388» » pages_zknizh_389» » pages_zknizh_390» » pages_zknizh_391» » pages_zknizh_392» » pages_zknizh_393» » pages_zknizh_394» » pages_zknizh_395» » pages_zknizh_396» » pages_zknizh_397» » pages_zknizh_398» » pages_zknizh_399» » pages_zknizh_410» » pages_zknizh_411» » pages_zknizh_412» » pages_zknizh_413» » pages_zknizh_414» » pages_zknizh_415» » pages_zknizh_416» » pages_zknizh_417» » pages_zknizh_418» » pages_zknizh_419» » pages_zknizh_420» » pages_zknizh_421» » pages_zknizh_422» » pages_zknizh_423» » pages_zknizh_424» » pages_zknizh_425» » pages_zknizh_426» » pages_zknizh_427» » pages_zknizh_428» » pages_zknizh_429» » pages_zknizh_430» » pages_zknizh_431» » pages_zknizh_432» » pages_zknizh_433» » pages_zknizh_434» »



Иногда это обстоятельство становится для нас очевидным, когда мы сидим и отмечаем такое свое думаньеЭта сонная ослепленность погружает ум в особое состояние слабоумия; часто мы определяем его как «свою усталость» – вместо того, чтобы видеть в нем просто «утомление», «вялость», и оставаться с ним без противодействия, которое могло бы возникнуть в виде реакции на него.
Конечно, каждый сознательный человек выберат наименование более достойное, но для среднего понимания и материя, и физиология не будут неверными определительными.